Geiten op het dak

Bonjour.. Salaam (?)… Goedemorgen!

Door een miscommunicatie over de laptop konden wij gister geen verslag maken. We hebben helaas maar 1 laptop die door 34 mensen gebruikt moet worden, handig is anders.

Gister zijn we vanuit Marrakesh vertrokken richting Essouira. Vlak voordat de bus weg wilden rijden kwam Iris erachter dat haar telefoon nog in de hotelkamer lag. De reis was ongeveer 170 kilometer. We kwamen aan is Essouira en het deed ons niet gelijk denken aan Marokko maar aan een zonnig toeristengebied in Spanje. We reden langs het strand en zagen veel mensen surfen. Het uitzicht was mooi; palmbomen, zon, zee, strand en leuke terrasjes.

Maar eerst gingen we naar een basisschool en een PABO-opleiding, dit was de laatste keer voordat we terug naar Nederland gaan. De opleiding en basisschool zaten vlak bij elkaar. In tegenstelling tot de andere pabo scholen werden studenten van de school ook betrokken bij ons bezoek. We hebben helaas maar kort kunnen kijken maar het gaf ons weer nieuwe inzichten, ook konden we antwoord krijgen op de laatste leervragen die we voor de reis vast hadden gesteld. Zoals bij elk bezoek is er eten voor ons klaargemaakt en is er een bedankwoord. (Dit wordt nu wel een beetje voorspelbaar!)
Opvallend was dat ze hier een lokaal hadden voor kinderopvang, deze hoorden niet bij de school maar mochten we wel bekijken. De kinderen vonden het prachtig als er een foto gemaakt werd, ze wilden het resultaat graag terugkijken. Na een (slaapverwekkend) eindwoord gingen we weer richting de bus.

Nadat we bij het hotel waren ingecheckt hadden we een ‘’vrije’’ middag. Dit betekende dat we zelf ons dag mochten inplannen. Hier is ook een mooie medina, dus gingen wij met een groep richting de medina. Onderweg waren we gestrand in een restaurant en hebben Barend en Wouter een heerlijke Heineken-biertje besteld, dit mocht alleen genuttigd worden bij een warme maaltijd. (Waarom? Geen idee!)
Daarna zijn Wouter, Iris en Janneke (voor de eerste keer) gaan zonnen op het strand. Toen de wind opstak, besloten wij om op te stappen richting het hotel.

Na het eten gingen we met Souria, Paulien, Erik en Janneke de medina in. Hier kwamen we erachter dat de medina voor een groot deel al gesloten was. Dus zat er voor ons niets anders op dan een drankje (of meer) te gaan drinken in een plaatselijk café. We kwamen uit op een gigantisch dakterras met ligstoelen en banken. Na een aantal glazen rosé, merkten wij op dat er raar publiek aanwezig was. Zo zat er naast Paulien een overspannen verkopen die teveel op had en een uitgebreid verslag deed van zijn assortiment. Hij stoorde zich erg aan Wouter die hem een beetje liep uit te lachen. Maar toen hoorde wij in de hoek een soort geblater dat ons deed denken aan een nieuw soort geit (we kunnen het niet netter beschrijven). Het was echt te erg om te horen. Doordat deze mevrouw steeds zo (raar) moest lachen, kregen wij ook een lachbui. Dat uitliep in een lachbattle dat wel een halfuur duurde.
Nu we het zo schrijven, lijkt het een beetje flauw maar wij hebben ons heel erg vermaakt met deze geit(en) op het dak. Deze avond was min of meer onze laatste (vrije) avond. Op zaterdag hebben wij een evaluatie avond.

Ondertussen is het nu zaterdagochtend en gaan wij over niet al te lange tijd terug naar Marrakesh om daar morgen ons vliegtuig (of doodskist) in te stappen. De planning voor vanavond is een fijn gesprek over ons leerproces. Nu gaan wij echter stoppen met schrijven want wij moeten nu heel snel de laatste souvenirtjes kopen.

Tot slot willen wij nog onze excuses maken voor de soms wat lelijke spelfouten in ons verslag. Maar we hebben elke dag een halfuur de tijd om alles uit te werken. Deze tijd is erg kostbaar en kort om een leuk verhaal neer te zetten dat ook nog foutloos is geschreven.
Als we levend aan komen in Nederland, zullen wij in alle rust de site aanpassen op ernstige spelfouten.

P.S. tot zondag en wel bij de goede gate staan aub. Want de koffers zijn ondertussen erg zwaar geworden.